1. Wat na de Wii komt
Bedankt voor je komst hier vandaag.
Bedankt voor de uitnodiging.
Weet je, als mensen dit interview lezen, is de Wii U al aangekondigd.
Juist.
Daarnet keek ik nog even op mijn kalender, en ik zag dat de besprekingen hierover ongeveer drie jaar geleden zijn begonnen.
Ja.
In die gesprekken ging het er niet om “wanneer we hem wilden uitbrengen”, maar we zeiden tegen onszelf, “laten we eens diep nadenken over wat hierna komt.” Sindsdien hebben we vele besprekingen en discussies hierover gehad. En nu begint het resultaat van onze inspanningen dan eindelijk vorm te krijgen.
Ja, dat klopt.
Toen Nintendo de Wii had uitgebracht, kreeg dat systeem in het leven van veel mensen een plaats. Wat waren je gedachten daarover, Miyamoto? En hoe wilde je vanaf dat punt verdergaan?
Hmm... Als een apparaat wat bij mensen in de huiskamer staat, liet de Wii uiteindelijk nog wel wat te wensen over.
Oké.
Ik wilde er een apparaat van maken dat iedereen in het gezin elke dag zou gebruiken. Ik maakte Wii Fit1 omdat ik iets wilde maken wat het hele gezin zou gebruiken. Eigenlijk wilde ik dat het een apparaat was dat in de woonkamer stond en dat mensen spontaan zouden aanzetten. Ideaal gezien wilde ik dat mensen eerst het Wii-systeem zouden aanzetten, en dan pas de tv. 1 Wii Fit: Een fitnessachtig spel dat in december 2007 werd uitgebracht in Japan. Om ermee te spelen moet je op het bijgeleverde Wii Balance Board stappen. In oktober 2009 werd Wii Fit Plus uitgebracht. Dit is een uitgebreide versie van Wii Fit die nieuwe content toevoegt aan de originele activiteiten van Wii Fit.
Dus wat je met de Wii voor ogen had, wilde je nu verder nastreven.
Ja. Ik wilde verder bouwen op wat we met de Wii hadden geprobeerd te bereiken, namelijk een apparaat dat zijn plaats in de woonkamer verdiende.
Ik begrijp het. Vanuit ons perspectief waren er heel veel dingen die we niet helemaal hadden bereikt met de Wii. En hoewel we de neiging hadden om die dingen stuk voor stuk te verbeteren, waren we er diep van doordrongen dat we die kwesties alleen konden aanpakken met een structurele verandering.
Precies.
We hebben flink wat gedebatteerd voordat we het over de huidige vorm eens werden. We hebben veel verschillende benaderingen besproken om te komen tot waar we nu zijn.
Inderdaad. We zijn dikwijls opnieuw begonnen.
Maar omdat de mensen buiten het bedrijf geen inzicht hebben in ons denkproces, zien ze pas in 2011 voor het eerst wat we hebben bedacht. En dan denken ze misschien, “O, Nintendo gaat een tablet toevoegen aan hun console.” Ik denk dat het op mensen zo kan overkomen.
O ja, inderdaad.
Maar toen we hier voor het eerst over spraken, waren tablets nauwelijks in trek. Dat lijkt sterk op wat er gebeurde met het Nintendo 3DS-systeem, dat we uitbrachten na veel interne discussies en ontwikkelingen. Juist toen we het systeem aankondigden, was er veel te doen over 3D. Het lijkt voor ons een gebruikelijke situatie te worden.
Ja, zeg dat wel. Als je het zo vasthoudt (verticaal) lijkt het op een tablet. Als je het zo vasthoudt (horizontaal), dan kun je het als tweede scherm bij je tv gebruiken, net als bij een Nintendo DS! (lacht) Maar we hebben dit niet bedacht omdat we een verbinding met de DS2 wilden maken, en we waren ook helemaal niet van plan een soort tablet te maken. 2 Verbinding met de DS: Verwijst naar de verbinding tussen de Wii U en de Nintendo DS-systemen. In 2001 bracht Nintendo een Nintendo GameCube - Game Boy Advance-snoer uit waarmee het mogelijk werd de Nintendo GameCube te laten communiceren met de Game Boy Advance-systemen.
Juist. Natuurlijk kun je het voor dat soort dingen gebruiken, maar dat was niet ons uitgangspunt bij de ontwikkeling. Het ging ons om de waarde van een extra scherm in je handen bij een videospel, en we bedachten hoe je daarmee al aardig wat dingen kunt doen zonder de tv aan te zetten.
Precies, daar ging het ons om.