2. Het burgemeesterschap

Iwata:

De speler kan als burgemeester openbare bouwprojecten beginnen en wetten bepalen. Hoe zijn jullie op die ideeën gekomen, en hoe werken ze precies?

Kyogoku:

Nou, vaak kwam ik zo laat thuis uit mijn werk dat Tom Nooks winkel al gesloten was.

Iwata:

Dus je kwam laat thuis en dacht, “Nou ga ik Animal Crossing spelen!”, maar toen ontdekte je tot je teleurstelling dat de winkel gesloten was.

Moro:

Ongetwijfeld hebben veel spelers tijdens het spelen de klok veranderd, maar dat is jammer, want het mooie van Animal Crossing is nou juist het gevoel van eenheid dat ontstaat doordat de tijd in het spel synchroon loopt aan die in de werkelijke wereld. Dat betekent dat het verloop van de tijd en de seizoenen buiten en binnen het spel op dezelfde manier wordt beleefd. Dat element wilden we graag in dit spel terug laten komen.

Kyogoku:

Ik vroeg me af of we het spel zo konden maken dat het zichzelf zou aanpassen aan de omstandigheden van de speler, zodat spelers niet de klok hoefden te veranderen. Maar als alle winkels 24 uur per dag open zijn, zou er geen verschil zijn tussen dag en nacht, en had het niet veel zin meer om de tijd in het spel synchroon te laten lopen aan die in de werkelijke wereld. We hebben dat probleem een tijdje laten rusten, totdat we het idee van de speler als burgemeester verder uitwerkten, en bedachten dat hij of zij de openingstijden van winkels zou kunnen bepalen.

Iwata Asks
Moro:

Dit keer kun je dingen aanpassen aan je eigen levensstijl, dus kunnen winkels bijvoorbeeld vroeg in de ochtend openen, of tot diep in de nacht open blijven.

Kyogoku:

Als de burgemeester heb je de bevoegdheid dit soort regels in te stellen.

Iwata:

Natuurlijk moeten regels in de werkelijke wereld nog worden goedgekeurd door de gemeenteraad, dus kan de burgemeester in het echt niet zomaar allerlei regels bepalen! (lacht)

Moro:

O ja, dat is waar! (lacht) En burgemeester betalen de openbare bouwprojecten ook niet uit eigen zak! (lacht)

Iwata:

Wacht even! Dus de burgemeester bepaalt de regels, maar moet ook de rekeningen betalen?

Kyogoku:

Ja! (lacht) De burgemeester moet het geld voor openbare bouwprojecten binnenhalen. De dieren in je stad dragen ook wel wat bij, maar uiteindelijk komt elke rekening bij de burgemeester terecht. Dus daar raak je je geld wel aan kwijt.

Iwata:

Dus je moet je eigen geld uitgeven aan openbare werken?

Kyogoku:

Inderdaad! (lacht)

Iwata:

Ik kan het niet helpen, maar als ik termen als ‘burgemeester’ en ‘regels’ hoor, moet ik steeds aan deze termen in de werkelijke wereld denken. Terwijl het logisch is om ze op deze manier in het spel te gebruiken. Toen jullie eenmaal hadden bedacht om van de speler de burgemeester te maken, loste dit een hele reeks problemen op.

Kyogoku:

Dat klopt.

Iwata:

Denken jullie niet dat sommige spelers een beetje gebukt gaan onder de verantwoordelijkheden die het burgemeesterschap met zich meebrengt?

Iwata Asks
Moro:

O, geen zorgen! (lacht) Als je je verantwoordelijkheden als burgemeester niet nakomt, zal niemand daarover klagen.

Kyogoku:

Niemand zal zeggen: “Kom op, burgemeester. Tijd om in actie te komen!”

Iwata:

Dus de dieren geven geen waarderingscijfers?

Moro:

Nee, zeker niet.

Kyogoku:

Eerst moet je een kleine hindernis overwinnen en steun vragen aan de stadsbewoners om aan de stad te kunnen werken. Maar voorbij die hindernis wacht je als burgemeester een luizenleventje! (lacht)

Iwata:

Nou je het zegt, je kunt je eigen prestaties natuurlijk altijd vergelijken met die van de vorige burgemeester, nietwaar? (lacht)

Kyogoku:

Dat klopt. (lacht) Als je in je achterhoofd houdt dat je het overneemt van Tortimer, nou ja…

Takahashi:

... Dan zorgt dat meteen al voor ontspanning! (lacht)

Iedereen:

(lacht)

Moro:

Maar toen we Eguchi ermee lieten spelen in de latere fases van de ontwikkeling, zei hij dat het niet helemaal voelde alsof je een echte burgemeester was.

Kyogoku:

Inderdaad. Hij zei dat je tijdens het spel niet echt het gevoel kreeg dat je de burgemeester was, dus besloten we wat elementen toe te voegen die je gevoel van burgemeesterschap versterkten.

Iwata:

Wat bedoel je precies met het ‘gevoel van burgemeesterschap’?

Moro:

Nou, aan het begin van het spel moet je bijvoorbeeld een boom planten in de Plaza. Dat evenement hebben we toegevoegd om het gevoel te versterken dat je werkelijk de burgemeester bent.

Iwata:

Aha, ik begrijp het. Dus het probleem was dat je op papier wel de burgemeester was geworden, maar dat je daar in het spel niet veel van merkte.

Moro:

Precies. Eerst hadden we het bijvoorbeeld zo gemaakt dat het voltooien van een brug ook het einde van het project was. Maar nu is er een ceremonie om de opening van de brug te vieren.

Iwata:

Tijdens de ceremonie is er vuurwerk en viert iedereen feest, waardoor de speler echt een voldaan gevoel krijgt.

Kyogoku:

Door dat soort scenes krijg je echt het gevoel dat je de burgemeester bent, en ik ben heel blij dat we ze hebben toegevoegd. Ik bedoel, het spel wordt er niet wezenlijk anders van, maar…

Iwata:

... het gevoel wel.

Kyogoku:

Precies. Nu heb je echt het gevoel dat je de burgemeester bent.

Takahashi:

Je kunt trouwens ook weigeren om een ceremonie te houden.

Moro:

Dat klopt. (lacht) Als je na het voltooien van een openbaar bouwproject terugkeert naar je kantoor, zal je secretaresse Isabelle je vragen of je een ceremonie wilt houden.

Iwata:

O ja. Je hebt een schattige secretaresse die je altijd wel een handje wil helpen.

Moro:

Dat klopt. En dan kun je ‘No’ kiezen als je geen ceremonie wilt houden. Ze wordt dan heel droevig, en suggereert dat je spijt van die beslissing zal krijgen.

Iwata Asks
Takahashi:

Ik hoop dat spelers minstens één keer de ceremonie weigeren, zodat ze het zelf kunnen zien.

Iedereen:

(lacht)

Iwata:

Sommige personages in het spel zijn schattig, zoals Isabelle, maar er zijn ook wat ruigere personages, zoals je oude vriend Mr. Resetti , die uit de grond komt als je het spel reset.

Kyogoku:

We hadden wel onze twijfels over Mr. Resetti, want niet iedereen vind hem leuk. Sommige spelers zijn natuurlijk gek op hem, maar andere spelers vinden het niet leuk dat hij zo tegen je tekeer gaat.

Iwata:

Het schijnt dat vooral meisjes bang van hem worden. Ik hoorde dat sommige zelfs om hem moeten huilen.

Kyogoku:

Dat klopt. Daarom waren we in het begin een beetje onzeker over het toevoegen van het Reset Surveillance Centre. Maar juist in die periode was de budgetherziening van de Japanse regering steeds in het nieuws, dus vonden we dat Mr. Resetti’s afdeling ook wel aan herziening toe was. (lacht)

Moro:

Ik hoorde dat het verantwoordelijke kamerlid aan Mr. Resetti had gevraagd, “Is het echt nodig? Kunnen we niet resetten?”, waarna het project uiteindelijk in fases werd afgebouwd. (lacht)

(Opmerking: Dit is een parodie op gebeurtenissen die werkelijk plaatsvonden binnen de Japanse regering, maar dan in Animal Crossing-stijl.)

Iwata:

Je meent het. (lacht)

Moro:

Uiteindelijk hebben we ervoor gekozen om van het Reset Surveillance Centre een openbaar bouwproject te maken, dus mag de burgemeester beslissen of hij wel of niet zo’n centrum wil hebben.

Iwata:

Maar denk je echt dat iemand de moeite gaat doen om een Reset Surveillance Centre te bouwen?

Moro:

Nou ja, sommige mensen willen graag Mr. Resetti ontmoeten! (lacht)

Iwata:

Ze willen soms wel eens in de problemen raken, bedoel je? (lacht)

Kyogoku:

Precies. En er zijn meer dingen in het spel die je pas kunt zien als je een Reset Surveillance Centre hebt gebouwd.

Moro:

We hebben veel aandacht besteed aan het interieur van het Reset Surveillance Centre, en er is een stukje waarin de speler een microfoon in handen krijgt.

Takahashi:

Dus hopen we dat niet iedere burgemeester zijn veto uitspreekt over dit openbare werk!

Iedereen:

(lacht)