4. Nikki
Let op: Vanaf 1-11-2013 zijn de SpotPass-functies van Nintendo-brievenbus stopgezet. Lees de notificatie over de SpotPass-dienst van Nintendo-brievenbus voor meer informatie.
Het lijkt erop dat Kitai-san het zelf niet kan zeggen. Imai-san, wil jij dan maar (lacht)?
Ze noemde het ‘middelbare-leeftijdachtig’ (lacht).
(lacht.)
Toen ik hoorde dat ze gemaakt waren door allerlei mannen van boven de dertig…
Een groep mannen van middelbare leeftijd had allerlei strips voor meisjes doorgebladerd om ideeën op te doen voor het ontwerp van het briefpapier, maar een jonge vrouw vond dat het er nog steeds uitzag alsof het gemaakt was door een stelletje mannen van middelbare leeftijd (lacht).
Dus we zeiden: “Als je er zoveel van afweet, maak zelf dan een paar van die ontwerpen!”
Je werd er met de haren bijgesleept.
Ja.
Kitai-san maakte er een paar en we bekeken ze. Ze waren totaal anders.
Dat klopt. Ik realiseerde me dat mijn artistieke zintuigen compleet anders waren dan die van haar, als het op jongere mensen aankomt.
Maar we hadden zoveel mogelijk gebruikgemaakt van onze ‘girl power’ (lacht)!
Het was gewoon niet genoeg (lacht).
(lachen.)
Hoeveel soorten briefpapier hebben jullie uiteindelijk ontworpen?
We hebben er heel veel gemaakt, maar daaruit hebben we de 42 beste gekozen. Volgens mij hebben we ze bijna allemaal opnieuw gemaakt.
Heb jij ze allemaal gemaakt, Kitai-san?
O nee. Aangezien het project al op zijn einde liep, kon ik ze niet allemaal tegelijk doen, dus heb ik voorbeelden gemaakt van wat voor kaarten er nu populair zijn in Japan en in overzeese gebieden en ze gedetailleerd uitgelegd aan Denyu-sha. Vervolgens begonnen er superschattige kaarten binnen te druppelen.
Het personeel dat het briefpapier maakte, kreeg al snel de smaak te pakken nadat we waren begonnen samen te werken met Kitai-san.
Hoe is Nikki, die uitlegt hoe je kunt schrijven , trouwens ontstaan?
Min of meer om dezelfde redenen als waarom we het briefpapier maakten. We bedachten dat we een personage konden laten verschijnen om gebruikers te helpen uit te vinden hoe ze kunnen schrijven en om ze te inspireren om te schrijven en tekenen. Eerst, toen we de software opnieuw maakten voor het Nintendo 3DS-systeem en aanpasten voor SpotPass, hadden we zelfs bij Nintendo geen duidelijk idee van wat SpotPass was!
Dat klopt.
Ik vond dat we ervoor moesten zorgen dat de gebruikers beter begrepen wat we ons zelf nog niet helemaal konden voorstellen, dus het begon met de behoefte aan een personage dat dergelijke dingen op een begrijpelijke manier kon uitleggen.
Eerst dachten we aan een personage dat plotseling aan zou komen zweven, als een ballon. Later was er een soort combinatie van een vogel en een spook. Dat was zelfs een van de laatst overgebleven kandidaten!
Een vogel en een… spook?
Het was eigenlijk wel schattig, maar het zag er ook behoorlijk dwaas uit. Het kon een briefje voor je schrijven, dus het had ook een soort van handen. Misschien was dat ook weer iets middelbare-leeftijdachtigs (lacht).
(lachen.)
Volgens mij was ons gebrek aan inzicht in de SpotPass-functie daarin terug te zien (lacht).
Jullie vage gevoel van onbegrip nam de vorm aan van een vogel-spookpersonage (lacht).
Ja, het was echt een opvallend personage, dus het ontwerp ging alle kanten op. Om die reden hadden we het er ondertussen maar uit gehaald.
We gingen een tijdje door zonder personage, maar we hadden hoe dan ook een personage nodig om uit te leggen hoe je berichten kon schrijven en de software kon gebruiken, dus hielden we audities.
Audities?
Ja. Omdat het voor het Nintendo 3DS-systeem was, leken Mii-personages ons wel een goed idee. We vroegen Denyu-sha om er een paar voor te stellen.
We besloten het Mii-personage te kiezen dat perfect was voor deze software.
En dat personage was Nikki. Rond die tijd zei iemand van Denyu-sha dat ik van meisjes met brillen houd.
En is dat zo?
Nou… (lacht). Bijna alle Mii-personages in de auditie droegen een bril.
(lachen.)
Hebben jullie meteen besloten om haar Nikki te noemen?
We hadden iets van: “Wat dacht je van Nikki? Je kunt immers een dagboek (nikki in het Japans) bijhouden!” Een andere naam die we overwogen was Fumi Kakuyo (Japans voor ‘ik ga een brief schrijven’).
Fumi Kakuyo? Dat is wel heel erg middelbare-leeftijdachtig (lacht)!
Hoe heet ze buiten Japan?
De spelling verschilt een beetje per taal, maar de uitspraak klinkt overal als ‘Nikki’.
O. Maar ze weten niet dat het ‘dagboek’ betekent in het Japans.
Nee (lacht).
Wie schreef de uitleg die Nikki geeft?
Nou, Nikki natuurlijk! Ik vertel haar wat ik graag zou schrijven.
Juist. We denken er allemaal hard over na, samen met Nikki, maar zij schrijft de uiteindelijke teksten.
We willen dat ze dingen schrijft die nuttig zijn voor mensen die niet weten wat ze moeten schrijven, dus ze tekent katten, sterren en voetafdrukken — van die dingen die iedereen makkelijk kan natekenen. Nu ik erover nadenk, Imai-san en Denyu-sha hebben wel degelijk enkele voorbeeldzinnetjes gemaakt voor wat ze zou kunnen zeggen, maar dat was eerder een verzameling uitspraken die moderne meisjes nooit zouden gebruiken (lacht)!
(lacht.)
Het klonk als mannen die te hard probeerden om als een meisje te klinken. Dat heeft Nikki ook rechtgezet.
Als ik het niet dacht. Wij mannen komen ‘girl power’ tekort.
(lachen.)