4. Aanpassen van de trein
Hoe zijn jullie gekomen tot de subtitel Daichi no Kiteki (dit is de Japanse subtitel van het spel, het betekent Treinfluit van de Wijde Wereld)”?
Die titel is gebaseerd op de voornaam van regisseur Daiki Iwamoto. Als je “Daichi no Kiteki” afkort, krijg je “Daiki”.
Nee hoor, hij zegt maar wat. Dat was niet de reden. (Lacht)
(Lacht)
We waren het al snel eens over het woord “treinfluit”. Dat verwijst natuurlijk naar de fluit van de trein. En er zit ook weer zo’n typisch Zelda-instrument in het spel.
Spelers kunnen dit keer een panfluit 11 gebruiken.
11 Panfluit – Eén van de oudste muziekinstrumenten ter wereld. Panfluiten worden meestal gemaakt van bamboe of hout. Je komt ze overal op de wereld tegen, maar tegenwoordig zijn vooral de panfluiten uit Roemenië en de Andes beroemd.
Daarom hebben we als subtitel ook “Panfluit van de...(iets)” overwogen, maar dat zou te lang zijn geweest. En daarbij, je kunt weliswaar een panfluit gebruiken, maar het is niet het voornaamste voorwerp in het spel. Daarbij, het woord “treinfluit” heeft direct betrekking op de trein, en een panfluit is natuurlijk ook een fluit. Dus het werkt twee kanten op.
Daarom besloten we dat we voor “Treinfluit” zouden gaan. Maar we wisten nog niet wat we voor het “iets” moesten invullen in de titel “Treinfluit van iets”. Dat heeft ons wel wat hoofdbrekens gekost.
Voordat we eruit waren, werd de subtitel “Spirit Tracks” gekozen voor de Noord-Amerikaanse en Europese edities. “Spirit” betekent “Geest”, dus namen we dat over en probeerden we “Treinfluit van de Geest”. Maar daardoor klonk het een beetje griezelig, alsof het over een spook ging. (Lacht) We maakten een vermakelijk spel over een trein die door open gebieden toerde, en daar vonden we die titel niet zo bij passen.
Tenslotte vroegen we suggesties aan alle medewerkers en die schreven we allemaal op een schoolbord. Zo kwamen we tenslotte tot “Treinfluit van de Wijde Wereld”.
Het was vooral de klank die de doorslag gaf. Toen ik de titel “Treinfluit van de Wijde Wereld” uitsprak, rolde die zo van de tong.
Het was gemakkelijk uit te spreken.
Toen we als team eenmaal voor de titel “Treinfluit van de Wijde Wereld” hadden gekozen, stuurden we een e-mail naar Miyamoto om te vragen wat hij ervan dacht. En hij antwoordde kort maar krachtig: “Ik vind het goed”.
“Ik vind het goed” is inderdaad een kort antwoord. Wat dacht je van die reactie?
Ik had echt het gevoel dat we werden afgewimpeld. Dus vroegen we hem, “Heb je hier echt serieus over nagedacht?”. En hij zei: “Natuurlijk wel. Mijn eerste indruk was goed, daarom zei ik ook, ‘ik vind het goed’!”. (Lacht)
En als hij iets niet goed vind, krijg je het ook wel te horen. (Lacht)
Absoluut. Als iets niet goed is, steekt hij zijn mening niet onder stoelen of banken. (Lacht)
Als iets niet goed is, zijn er altijd tal van redenen waarom het niet goed is. Maar als iets goed is, heb je eigenlijk geen redenen nodig. Toch kan ik me voorstellen dat je een beetje zenuwachtig wordt als hij er verder niets over zegt.
Dat klopt. (Lacht) Miyamoto had het waarschijnlijk druk met New Super Mario Bros. Wii12.
12 New Super Mario Bros. Wii – Een actiespel voor Wii dat in november 2009 is uitgebracht.
Ja, hij was daardoor vast afgeleid. (Lacht)
Maar goed, zo kwamen we dus tot de subtitel “Treinfluit van de Wijde Wereld”, en we waren er al snel aan gewend. Het voelde goed.
Inderdaad, we raakten eraan gewend. En dat is niet alles, de panfluit wordt in het spel ook “Fluit van de Wijde Wereld” genoemd (in het Engels heet de fluit “Spirit Pipes”).
Aha. “Fluit van de Wijde Wereld”.
En daar komt nog bij dat alle gebieden namen hebben als “Wijde Wereld van de nog iets”. Het gebied met de oceaan heet bijvoorbeeld “Wijde Wereld van de Oceaan” (in het Engels heet dit gebied “Ocean Land”).
“Wijde Wereld van de Oceaan”...?
Het heet “Wijde Wereld”, maar het is een oceaan. (Lacht)
Mensen zeiden al dat “Wijde Wereld van de Oceaan” een beetje vreemd was, maar we wilden dat alle namen zouden overeenstemmen.
Trouwens, wat die panfluit of “Fluit van de Wijde Wereld” betreft... Waarom zit er eigenlijk in elke “Zelda” een voorwerp dat geluid maakt? Dat vraag ik me al jaren af. Komt dat doordat de geluidsmensen ook graag bij de puzzels betrokken willen worden?
Nou, er zit niet in elk spel een geluidsvoorwerp. In de vorige niet, bijvoorbeeld.
O nee, je hebt gelijk. Er zaten wel instrumenten in “Ocarina” en in “Wind Waker”, maar het is dus niet altijd het geval.
Maar als het geluidsteam ons vertelt dat ze heel graag iets willen proberen, gaan we daar meestal wel mee aan de slag. Volgens mij denken zij wel dat er een geluidsvoorwerp in het spel moet zitten, omdat het nou eenmaal “Zelda” is. In dit geval kwam de panfluit al vroeg ter sprake. De microfoonfunctie wordt in dit spel ook veel toegepast, dus kwamen die dingen mooi samen.
De microfoon wordt op veel plaatsen gebruikt, hè?
Ja. Maar ook weer niet té veel, anders zouden spelers buiten adem raken.
Precies, blaas met mate. (Lacht)
Je hoeft helemaal niet hard te blazen, toch?
Nee. En nog even over de geluidsmensen: die hebben dit keer veel werk verricht, dus kan de speler genieten van veel verschillende fluitgeluiden.
Wat bedoel je met veel verschillende fluitgeluiden?
Nou, dit spel ondersteunt ook de Contact Mode. Via die stand kun je nieuwe onderdelen voor de trein krijgen.
In het vorige spel konden spelers onderdelen voor het schip verzamelen. Soms kreeg je zo dingen in handen die je niet nodig had, en die kon je ruilen voor de onderdelen die je nog niet had ontvangen.
Dit keer werkt het een beetje anders. Er zijn allerlei verschillende schatten om te verzamelen. Als je van bepaalde soorten schatten een zeker aantal hebt verzameld, kun je deze inruilen voor je treinonderdeel. De dingen die je verzamelt verschillen per speler.
De schatten verschijnen willekeurig. Dus is het voor elk persoon anders.
Spelers zullen de dingen verzamelen die voor hen het gemakkelijkst te vinden zijn, maar...
Door de Contact Mode van de DS kunnen spelers sneller hun schatten bij elkaar krijgen.
Precies. De trein bestaat uit vier hoofddelen: de trein zelf, het kanon, de passagierswagons en de goederenwagons. Je kunt deze allemaal aanpassen. Er zijn allerlei varianten en combinaties mogelijk, en één daarvan is best bijzonder.
Ja, die ene is echt geweldig. (Lacht)
Het is echt indrukwekkend. Je kunt van de trein iets maken waarvan je denkt “...Moet dit een trein voorstellen?!...” (Lacht)
En daarbij verandert ook het geluid van de fluit. (Lacht)
Ja, dat klopt. De normale treinfluit is de gebruikelijke lage toon, maar je krijgt tijdens dit avontuur ook andere, zeer interessante geluiden te horen.
...Bij sommige denken de spelers misschien, “Moet dit een fluit voorstellen?!” (Lacht)
Nou ja, je kunt het eigenlijk ook al geen trein meer noemen, dus maakt het niet uit als het ook niet meer als een fluit klinkt. (Lacht) Je kunt er in ieder geval een hoop lol mee beleven, dus hoop ik dat alle spelers de Contact Mode eens willen proberen.